# ให้โดยเสน่หาทำผิดอาญาถอนคืนการให้ได้

การให้โดยเสน่หา  คือการโอนทรัพย์สินของผู้ให้ไปให้อีกคนหนึ่งเรียกว่าผู้รับ  และผู้รับยอมรับเอาทรัพย์สินนั้น ซึ่งจะสมบูรณ์ต่อเมื่อมีการส่งมอบทรัพย์สินที่ให้       การที่บิดาให้โดยเสน่หาแก่บุตรแต่บุตรประพฤติเนรคุณต่อบิดาซึ่งเป็นทั้งผู้ให้กำเนิดและผู้ให้การอุปการะคุณโดยพูดคำด่าทอและพูดดูถูกดูแคลนว่าบิดาเป็นคนแก่ที่มีสติหลง ๆ ลืม ๆ  ต่อหน้าผู้อื่นว่า ไอ้แก่ แก่แล้วเลอะเลือน  นอกจากจะเป็นการหมิ่นประมาทบิดาที่ถอนคืนการให้ได้แล้ว  บุตรนั้นยังได้ชื่อว่าเป็นผู้อกตัญญูอีกด้วย

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

            มาตรา 531 อันผู้ให้จะเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับประพฤติเนรคุณนั้น  ท่านว่าอาจจะรียกได้แต่เพียงในกรณีดังจะกล่าวต่อไปนี้

            (2) ถ้าผู้รับได้ทำให้ผู้ให้เสียชื่อเสียง  หรือหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง

เรื่องจริงอิงฎีกา/คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6428/2557

.........การที่บุตรเรียกบิดาว่า  “ ไอ้แก่ ”   ก็เป็นคำด่าแล้ว ทั้งจำเลยยังพูดว่า “ ไอ้แก่ แก่แล้วเลอะเลือน ” ยิ่งถือว่าเป็นคำด่าทอและพูดดูถูกดูแคลนว่าโจทก์เป็นคนแก่ที่มีสติหลง ๆ ลืม ๆ   คำพูดดังกล่าวจึงถือว่าเป็นคำที่ด่าว่าโจทก์ทำให้โจทก์รู้สึกกระทบกระเทือนจิตใจอย่างมาก      โจทก์ได้เงินค่าเวนคืนที่ดินจากทางราชการและนำเงินจำนวน  7,000,000 บาท  ใส่บัญชีชื่อจำเลยเพียงคนเดียว    โจทก์จึงมาทวงถามเงินจากจำเลย ทำให้จำเลยไม่พอใจและพูดด่าทอโจทก์ ว่า “ ไอ้แก่ แก่แล้วเลอะเลือน ”   ทำให้โจทก์เสียใจและโกรธจำเลยที่พูดด่าโจทก์  โจทก์จึงไปแจ้งความดำเนินคดีแก่จำเลยในข้อหายักยอกทรัพย์เงินจำนวน  7,000,000 บาท   เมื่อโจทก์ไปพูดทวงเงินคืน  จำเลยได้พูดด่าทอว่าโจทก์ต่อหน้าผู้อื่นว่า ไอ้แก่ แก่แล้วเลอะเลือน ”   เป็นการด่าว่าโจทก์ผู้เป็นบิดาโดยไม่ให้ความเคารพนับถือยำเกรง  เป็นถ้อยคำที่หยาบคายแสดงถึงการเหยียดหยามไม่นับถือว่าโจทก์เป็นบิดา   เพราะใช้คำว่า  “ ไอ้แก่ ”  ถือได้ว่าเป็นถ้อยคำที่หมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง  โจทก์จึงมีสิทธิถอนคืนการให้เพราะเหตุประพฤติเนรคุณ   ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 531 (2)